Pomysł spotkania w na Mazowszu nie był niczym nowym, wiele razy słyszeliśmy, że Banici chcą zobaczyć Stolicę (nawet się nie spodziewałem, że ktoś może sam chcieć postać w korkach….).
Było kilka miejsc potencjalnie się nadających na takie spotkanie i w pewien weekend wraz z Umkiem i Bandziorkiem robiliśmy rozpoznanie. Kiedy wszystkie miejsca zostały już odhaczone a żadne z nich nie powaliło, Bandziorek doznał olśnienia (jak pomysłowy Dobromir z kreskówki) i chwilę później byliśmy już w Kampinosie.
Miejsce urzekło nas od razu, teraz musieliśmy ustalić najważniejsze – termin! Do komisji dołączyła Żaba, dzięki której jednogłośnie (czyli jeden głos przebił wszystkie inne) przeforsowaliśmy termin spotkania na Boże Ciało i weekend tuż po tym święcie.
Czasu było niewiele, bo tylko niecałe trzy tygodnie, ale chętnych na szczęście nie zabrakło.
Nasze przygotowania polegały głównie na posprzątaniu domku (tą robotę odwaliły dziewczyny – Żaba, Weronika i Umek) a ja z Bandziorkiem zajęliśmy się kwestiami technicznymi (skosiliśmy i pomalowaliśmy trawę, popukaliśmy w rury żeby zaczęła lecieć woda itp.)
Dzień przed imprezą wraz z Bandziorkiem przywieźliśmy na miejsce akcji stoły na taras, i trochę sprzętu. Sąsiadów zostawiliśmy w błogiej nieświadomości tego co ich czeka…. 
W czwartkowy poranek wcześnie rano umyłem nasze motocykle (Bandziorek zagroził, że brudnych motocykli nie wpuści za bramę), zapakowałem tobołek na motocykl i wyruszyłem w drogę. Sylwia dokańczała jeszcze produkcję jedzonka więc wyjechała nieco później.
Wiedziałem, że Bandziorek już też wypucował motocykl i też śmiga w kierunku Kampinosu.
Pogoda była doskonała, ruch na drodze jeszcze niewielki i jazda była prawdziwą przyjemnością.
W Kampinosie już czekał Bandziorek z Weroniką, mieliśmy też informacje, że Żaba i Sylwia też już do nas jadą. Mieliliśmy też informacje od innych Banitów, że są już w drodze i lada chwila możemy się ich spodziewać.
Gdy razem z Bandziorkiem szliśmy powiesić strzałki wskazujące drogę dojazdu przyjechał Leon z Ulą a chwilkę później zdawało na się, że słyszymy motocykle i tak właśnie było. Luk@ z Marzenką na pokładzie prowadził konwój w którym jechali Scyzer ze Scyzerką, Jack z Maleńką oraz ScOti.
Zanim zdążyliśmy powiesić pozostałe strzałki zobaczyliśmy Tadzia - Wiekowego, jak nieopatrznie wjeżdża w bramę ogródków działkowych - na szczęście bez większych problemów wrócił na właściwy kurs 
Przybyli Banici rozbijali swoje namioty (miejsca na szczęście nie brakowało), a ja z Bandziorkiem przygotowaliśmy główną atrakcję spotkania czyli basen
Bardzo szybko pojawił się również Artur w asyście aż trzech dziewczyn (takiemu to dobrze ) Dziewczyn do tej pory nie znaliśmy, więc Artur szybko dokonał prezentacji: "Moja pierwsza żona, moja pierwsza córka, moja druga córka"
Tak poznaliśmy Edzię, Misię i Kakę i naprawdę aż trudno uwierzyć, że widzieliśmy się wtedy pierwszy raz
Bardzo szybko pojawili się również Dittos i Aga a także Tls wraz z córką Julią . Pojawił się także na chwilę zaprzyjaźniony motocyklista - prywatnie szef Sylwii - przywożąc w darze miód i czereśnie (wszystko "własnej produkcji")
Przyleciała też do nas Pszczółka wraz z córką i choć nie zostały z nami to mieliśmy się jeszcze nie raz spotkać
Przybył również El0him - niestety sam - za co poniósł karę kąpieli w basenie, zresztą ten swoisty chrzest przeszli niemal wszyscy Banici - niektórzy bardziej a inni nieco mniej chętnie
Omówiliśmy wspólnie gdzie nasza wycieczka chciałaby pojechać i co zobaczyć, plan na piątek zakładał zwiedzanie Muzeum Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli i popas w okolicznych karczmach, a w sobotę mieliśmy pojechać na Warszawską starówkę, kompleks fontann multimedialnych, zobaczyć panoramę Warszawy z Pałacu Kultury i Nauki (im. Józefa Stalina) a także kilka innych punktów, których nie udało się zrealizować więc zachowuję je w tajemnicy na następny raz
Oczywiście stoły zostały zapełnione jedzeniem a kubeczki różnymi płynami wśród, których królował Hiszpański płyn do chłodnic - przywieziony przez Artura (oczywiście było to bardzo dobre wino, tylko opakowania sugerowały inne przeznaczenie). W ruch poszedł również grill a wraz ze zmierzchem uruchomiliśmy również muzykę i zabawa rozkręciła się na dobre więc niewiele mogę opisać bo niewiele pamiętam
Piątkowy poranek przyniósł lekkie pogorszenie pogody - było dość pochmurnie i choć nie padało pogoda była nieco niepewna, nie przeszkodziło nam to jednak skonsumować żurku upichconego przez nadwornego Kucharza - który to tytuł niepodzielnie przypada Arturowi (podobno lekarz zalecił mu taką terapię - gotowanie... ) Okazało się też, że w nocy w Kampinosie grasowały bardzo niebezpieczne zwierzęta, znane także jako dzikie schody. Bogu ducha winny Tadeusz, został przez nie dotkliwie pokąsany w kolano, co niestety wykluczyło go z udziału w wycieczce, która zarazem stała się misją ratunkową - mieliśmy bowiem zakupić w aptece antidotum na jad schodów.
Niestety nieoczekiwane obowiązki wezwały również żabę, która wspomagana przez Sylwię pognała do Warszawy.
Reszta grupy zapakowała się do pojazdów (tych dwu i tych czterokołowych) i pojechała w stronę Żelazowej Woli. Trasa nie była długa (mniej niż 20km), więc dość szybko zaparkowaliśmy maszyny na parkingu przy muzeum.
Przez większą część naszego zwiedzania parku pogoda nawet dopisywała, jednak w pewnym momencie niestety luneło.
Szczęśliwie mogliśmy się schować pod jednym ze starych ogromnych dębów, gdzie przeczekaliśmy nawałnicę. Chopin starał się nam umilić oczekiwanie przygrywając na fortepianie - co było bardzo miłe z jego strony (zwłaszcza, że niestety od dawna nie żyje). Po powrocie na parking zaczęliśmy się rozglądać za miejscem gdzie możemy coś zjeść. Rozglądanie to zajęło sporo czasu, bo jak się okazuje karczmy z największymi reklamami zupełnie nie były przygotowane na nasze przybycie.
W końcu jednak znaleźliśmy lokal, gdzie było dla nas wystarczająco dużo miejsca - zarówno na parkingu jak i w samym lokalu Napełniliśmy brzuchy, niektórzy nawet zdecydowali się na deser (zapoczątkował to El0him, który zapytał czy pani może mu zrobić loda...... nie wiemy czy został dobrze zrozumiany, ale deser dostał)
Po obiedzie większa część naszej grupy, prowadzona przez Bandziorka pomknęła do Kampinosu, a mniejsza część pojechała do pobliskiego Sochaczewa na poszukiwanie Apteki. Oczywiście znaleźliśmy Aptekę i nabyliśmy niezbędne antidotum - dla pewności kupiliśmy też trochę różnych trunków, bo wiadomo, że alkohol dezynfekuje i rozgrzewa
Po powrocie do Kampinosu rozpoczęliśmy przygotowania do wieczornej biesiady - grill znów zaczął dymić
Ania i Sylwia wróciły z Warszawy i przywiozły Iwonkę wraz z Frankiem, ale nagły przypadek wezwał Bandziorka, który musiał ratować świat - pomógł mu w tym Leon, użyczając transportu i własnej osoby.
Niestety obowiązki wzywały również Luk@ i Scyzera więc pożegnali się i dosyć szybko wrócili do Łodzi.
Na szczęście Artur, który wraz z dziewczynami gdzieś zaginął - odnalazł się w dodatku z zupełnie nową fryzurą......
Fryzura ta okazała się wymienna i dostarczyła nam masę zabawy - co będzie widać w części z obrazkami
Tak jak poprzedniego dnia biesiadowaliśmy przy muzyce tak długo jak tylko starczyło nam sił
Sobota - pogoda tym razem wyglądała bardzo obiecująco! Niestety obowiązki wzywały Artura, który niestety nie chciał nam zostawić swoich dziewczyn, a także Dittosa i Agę. Wcześnie rano znikł również El0him - ale on popędził by nabijał kolejne kilometry w akcji "biegam bo lubię" (co ważne było to pierwsze gościnne bieganie Wiktora - jest to uwiecznione i podkreślone w tym wywiadzie: http://bieganie.pl/?cat=159 )
Reszta grupy spokojnie zjadła śniadanie i pojechała zwiedzać stolicę Po drobnym błądzeniu (wszystko w ramach zwiedzania), dotarliśmy na Warszawską starówkę gdzie zaparkowaliśmy nasze maszyny w pobliżu pomnika Mickiewicza.
Tls pokazał nam bardzo ciekawe miejsce - fontannę wewnątrz budynku, ale nie było to zaplanowane więc szybko ruszyliśmy dalej.
Upchnęliśmy nasze kaski naszej podręcznej szafie (samochód Tls-a) i ruszyliśmy zwiedzać
Po drodze kontaktowała się z nami Pszczółka zapowiadając, że dotrze do nas na starówce i wraz z Wiktorem (który już się wybiegał - choć złośliwi twierdzą, że cały czas był u Pszczółki i odsypiał nocną hulankę) odnaleźli nas w pobliżu Zamku Królewskiego. Ruszyliśmy przez rynek Starego Miasta zwiedzając szczególnie dokładnie lodziarnie i kultową budkę z zapiekankami - rekomendowaną przez Bandziorka (podobno tak wyrósł właśnie na tych bułkach z pieczarkami).
Przeszliśmy na rynek Nowego Miasta, gdzie akurat odbywał się jarmark wiejskiego jadła - co oczywiście było kolejną okazją do degustacji (wiem, że to wygląda jakbyśmy ciągle coś żarli ale w sumie tak było na prawdę )
Następnie udaliśmy się nad brzeg Wisły gdzie mogliśmy obejrzeć kompleks fontann multimedialnych. Co prawda ich atrakcyjność jest znacznie większa po zmroku, ale w ciągu dnia jest się tam znacznie łatwiej dopchać, zwłaszcza że tego dnia były tam zaplanowane dodatkowe atrakcje w postaci koncertów i innych działań związanych z nocą Świętojańską (działania te były prowadzone przez spore stado przebierańców, jak się dowiedzieliśmy mieli oni symbolizować postacie z legend Warszawskich - jedną "Syrenę" nawet próbowaliśmy zwerbować na nasz zlot, ale była oporna)
Ruszyliśmy w drogę powrotną do naszych pojazdów przechodząc wzdłuż Barbakanu i oczywiście oglądając pomniki Małego Powstańca i Jana Kilińskiego. W pobliżu Kolumny Zygmunta jakaś egzotyczna grupa zaklinała deszcz - niestety bardzo skutecznie - deszcz lunął dość niespodziewanie, na szczęście zdołaliśmy się ukryć w budynku kryjącym najstarsze ruchowe schody w Polsce - prowadzące z trasy W-Z na Plac Zamkowy. Ponieważ grupa wycałowująca deszcz schowała się przed deszczem - opady ustały Pszczółka pożegnała się z nami i obiecała, że jeszcze się zobaczymy:) Tymczasem my dziarsko ruszyliśmy do naszych pojazdów i pojechaliśmy pod Pałac Kultury.
Okazuje się, że wjazd na trzydzieste piętro cieszy się dużym powodzeniem i musieliśmy chwilkę poczekać na swoją kolej - ale było warto, zwłaszcza, że większość z nas była tam pierwszy raz (nawet spośród mieszkańców Warszawy nie wszyscy mieli okazję wcześniej tam być - np. Weronika ) Widok z tarasu został uwieczniony na fotach więc wspomnę tylko, że Warszawa z tej wysokości wygląda naprawdę fajnie, zwłaszcza, ze widać jak przemyślanie obsadzane są kwietniki - w barwach miasta - czego nie widać niestety z dołu
Bandziorek chciał wkręcić eNgina w bieg po schodach na dół, ale nie dał się skusić i wszyscy zjechaliśmy windą.
Skorzystaliśmy jeszcze z ekskluzywnej toalety (nie codziennie sika się w Pałacu) i udaliśmy się do naszych motocykli.
Czas upływał nieubłaganie i kolejne punkty wycieczki zostały zastąpione przez konieczność napełnienia brzuchów - wybór miejsca nie był łatwy ale Bandziorek sprostał zadaniu i już niebawem mogliśmy wcinać pizzę, spaghetti i inne specjały z PizzaHut. Po posiłku stwierdziliśmy, że Warszawę już za chwilę będą zamykać więc pora wracać do Kampinosu.
Droga powrotna była jednym z fajniejszych naszych przejazdów - głównie dlatego, że wreszcie nie błądziliśmy
Poza tym nasza grupa była stosunkowo niewielka więc przejazd był bardzo płynny.
Podczas gdy my zwiedzaliśmy Stolicę do kampinosu przyjechał Raven81 wraz z żoną Anetą - oczywiście kontaktował się z nami telefonicznie i przekazaliśmy, że niebawem będziemy na miejscu - naszych nowych gości przywitał Tadeusz, który poza pilnowaniem obozowiska, dzięki intensywnemu stosowaniu antidotum, zaczynał mieć nadzieję na ocalenie nogi.
Przed wieczorną imprezą zostałem wysłany do pobliskiego sklepu na zakupy. Żaba, która w czasie całego naszego zlotu nie jechała jeszcze motocyklem, zgodziła się mi plecakować, a Leon (dzięki uprzejmości Bandziorka), pojechał za nami drugą Aquilą. Była to bardzo krótka traska i żeby nieco zaspokoić niedosyt jazdy, specjalnie wracaliśmy dłuższą drogą - niestety miało to fatalne skutki dla Leona, który (zapewne od wiatru) zapadł na ciężką Aquillozę i nie wiem czy do dziś się wyleczył
Na nasze ostatnie grilowanie ponownie zjawiła się Pszczółka i tym razem przywiozła ze sobą niespodziankę w osobie garfielda69. Kocur okazał się bardzo cenną niespodzianką bo okazał się, że ma prawo jazdy na grill
Jak zobaczycie na fotkach, dzielnie dawał radę obsługując trzy grile jednocześnie, warto dodać, że wspierał go aktywnie Raven - który moim zdaniem, zaliczył bardzo udany debiut na naszych spotkaniach i wciąż mam nadzieję, że niebawem go zobaczymy znowu - tym razem na dwóch kołach
Zwyczajowo impreza zakończyła się gdy już wszyscy padli
Następnego ranka po śniadaniu zaczął się smutny moment pożegnań... Banici raz po raz znikali z Kampinosu zostawiając nas pośrodku puszczy....
Kilka tygodni po naszym zlocie, leśna działka na której się bawiliśmy zmieniła właściciela więc nasza impreza była naprawdę w ostatniej chwili - chociaż podczas ostatniej rozmowy z Bandziorkiem stwierdziliśmy, że możemy postawić nowego właściciela przed faktem dokonanym i znów tam przyjechać
Obrazki - niebawem
|
