Banici Azjatyckich Motocykli

Na początku postępy są największe, bo po operacji trzeba szybko zacząć rehabilitację, żeby się nie pozrastało to co nie powinno. Teraz dopiero zacznie się najtrudniejszy okres, bo trzeba czekać aż się zrośnie to co ma się zrosnąć, cały czas ćwiczyć i czekać na efekty. A żeberka to Tomek pewnie jeszcze długo będzie czuł zwłaszcza, że tylko dwa całe zostały.

Witam WSZYSTKICH i od progu chciałam (-śmy) podziękować za wszystkie ciepłe słowa i multum myśli wokół nas.
Jak już Maja opowiedziała wczoraj mnie wypisali i mogę kuśtykać po Opolu. Piszę dopiero dziś bo wczoraj jeszcze pomimo wypisu wyszłam ze szpitala po północy bo Tomek miał krwotok parogodzinny. Ale już jest po dodatkowej dawce krwi i z każdą godziną coraz lepiej.
Rehabilitacja na dzień dwa przerwana jednak widać że będą się starać jak najszybciej postawić go do siadu a później pionu. Postaram się zdawać relację.
Kończąc na dziś bo późno, a jutro lecę do Tomka, jeszcze raz dziękuję za WSZYSTKIE pozdrówka. Staramy się być pełni pozytywnych myśli bo widząc fotki z wypadku wiemy że mogło nas nie być wśród Was a mamy szansę dalej przechadzać się po tym ziemskim padole.... z czasem nie tylko przechadzać
buziaki

Cieszę się, że Ty już jesteś niemal całkiem na chodzie. Oby Tomek też sprawnie doszedł do siebie!

_________________
Ukłony - Piotrek

o kurtka...dopiero dziś przeczytałem co Was spotkało - wracajcie szybko do zdrowia - pozdrawiam - Jacek

Ela i Tomku dacie radę, jesteśmy wszyscy z Wami i faktycznie masz racje, rehabilitacja jest bardzo ważna, wiem coś o tym ale trzeba zacisnąć zęby i do przodu, ZDROWIA.

_________________
Jawa 350 -> Suzuki 400 -> FJ 1200 ->
HondaCBX 750 ->Aquila GV 650 -> Yamaha FJR 1300
Nie jeździj szybciej niż
Twój Anioł Stróż potrafi latać

Korzystając z dostępu do netu jeszcze raz pragnę podziękować za słowa otuchy i wsparcia. Wierzę,że każdy dzień zbliża mnie do pełnej sprawności. Dziś pierwszy raz siedziałem na łóżku z nogami opartymi o podłogę i czułem się dziwnie jak dziecko nie panujące na swymi mięśniami. Codzienna rehabilitacja wzmocni obolałe i nie używane od 2 tygodni mięśnie. Mam zbyt dużo planów i celów, by poddać się w takim momencie. Nikomu nigdy mimo wszystko życzył nie będę znalezienia się w szpitalu i bycia zależnym od pomocy ludzi bez których nawet potrzeb fizjologicznych nie można zrobić samemu. To takie beznadziejne i frustrujące. Pozdrawiam Wszystkich z oddziału ortopedii, na którym każdy dzień jest podobny do poprzedniego.

_________________
https://www.facebook.com/media/set/?set ... 290&type=3

Tomek, ja i tak Cię podziwiam, nawet napisałeś post w dziale motocyklowym! Takie nastawienie to naprawdę ogromnie ważna sprawa. Trzymaj się i oby tak dalej!

_________________
Ukłony - Piotrek

Trzymaj się chłopie. Brakuje Twoich wpisów na czacie "!PROSZĘ O PRZYWRACANIE DO ŻYCIA DZIAŁU "NASZE MOTOCYKLE"!!

Tomek z całego serca życze ci szybkiego powrotu do zdrowia i duzo samozaparcia i cierpliwości w czasie rehabilitacji.
Wspomnienia wróciły...(jak sam wiesz mój Tomek przeżył to samo i bardzo ci wspólczuje)ale jak sam widzisz on jest przykładem ze będzie wszystko ok. Życze wam również abyscie jak najszybciej o tym zapomnieli i wymazali ten dzień ze swojego życia.
pozdowienia dla Eli
trzymajcie się mocno

Oczywiście trzymam kciuki elooni i tomowi jak najbardziej oby było jak najlepiej, ale nasunęło się pytanko.
Zapomnieć, wymazać z pamięci, czy lepiej pamiętać? Chyba temat na następny wątek, ale jak radzić sobie z takimi sytuacjami w przypadku gdy (tfu tfu) znajdzie się na 'noszach'. No i co ze strony praktycznej trzeba zrobić...

Życzę Wam szybkiego powrotu do zdrowia, aby nowy sezon motocyklowy rozpocząc.

To znów ja, chcę powiedzieć że co dzień czujemy się kapkę lepiej choć jeszcze długa droga przed nami. Tomek ćwiczy co dzień i już w nagrodę dostał dziś
"bucik motorowy" (foto). Niestety (albo na szczęście) tylko jeden.
Będzie mógł wykorzystać też jako strój na karnawał razem z gorsetem który ma już od kilku dni- idealnie na żółwia ninja'e.

Luk@. Ja się cieszę że w zasadzie nic nie pamiętamy z wypadku, jedynie światła w nas wjeżdżające. Nie wyobrażam sobie ciągłych koszmarów nocnych.

To teraz tylko trzeba mieć nadzieję, żeby ten nowy ubiór pozwolił na szybką rehabilitację.
Ela, a jak tam Wasz piesek? Z tego co wyczytałem to też był wtedy z Wami.

_________________
Ukłony - Piotrek

No mamy nadzieję taką.

A piesek okazał się chyba kotem bo spadł na przysłowiowe 4 łapy i wyszedł cało. Przebadany przez weterynarza.
Leżał z tyłu na tylnym siedzeniu i najpierw obił się chyba o tył siedzenia, a potem może wpadł za siedzenie. tak myślę. Jak się ocknęłam siedział między nami. Potem jak zabrali nas do karetki to jakiś pan strażak się nim zajął, zawiózł go do siebie do domu a stamtąd odebrali go moi rodzice.
Teraz śpi obok i tęskni za swoim panem.

W sumie to kolejna dobra wiadomość. To teraz czekamy na szybki powrót Tomka

_________________
Ukłony - Piotrek

Jak fajnie jest czytać coraz lepsze informacje na temat zdrowia Tomka i Eli Stawajcie szybko na nogi....Motór czeka na Was, no i my

Ścisk z W-wy

Owad Miodopędny

zdrowia zycze

Super , że wracacie do zdrowia i mam nadzieję że będzie okazja się poznać. W artykule jaki został umieszczony w gazecie pisało że w aucie znajdował się psiak i domyślalam się że w Waszym. Pewnie piesek się bardzo wystraszył. A propo piesków to jednak powinny mieć jakieś pasy bezpieczeństwa. Nasz Bej jak jeździ z nami w aucie to cały czas stoi i cały czas walczy ze sobą żeby się nie przewrócić. A z niego to kawał psa. A jak auto hamuje to leci między siedzenia do przodu. Teraz obowiązkowo wozimy go za kratką w bagażniku bo na siedzeniu z tyłu to przechlapane . Ale nie wyobrażam sobie żeby miał być czymś być przypięty.

Ten piesek jest na szczęście dużo mniejszy, ale i tak miał masę szczęścia. A strażak naprawdę dobry człowiek, że zajął się również pieskiem.

_________________
Ukłony - Piotrek

No Piotr jak by się nie mógł zająć psiakiem jak biedactwo siedziało między rannym Panem i Panią.